Vanmorgen kwam Putu ons om half 9 ophalen, en zaten we prinsheerlijk achterin een mooie Toyota, en lieten ons rijden, wat maar goed is ook want het verkeer is hier vreselijk. Er krioelen hier duizenden scooters op de weg tussen alle auto's door, en om Sanur uit te komen was toch wel een klus. We zijn als eerste naar de Tegynyngan waterfall gegaan, naar het ontstaan van de waterval boven op de berg, we konden natuurlijk wel naar beneden lopen maar dat zagen we niet zo zitten dus zijn we bij het ontstaan van de stroom gestopt met naar beneden lopen en wat foto's genomen, toen weer naar boven klauteren maar we hebben het gered. Onderweg naar de Kehen Temple kwamen we langs wat rijstvelden, op het platte land hebben de kleine boertjes allemaal wat rijstvelden, die 3 maal per jaar rijst geven . Rijst groeit in 4 maanden, dan wordt het gepluk en gedroogd op grote lakens, daarna gaat het naar machines om te worden gepeld, het zag er prachtig uit. De Kehen Temple was indrukwekkend, vroeger was deze temple van een koningklijke familie maar nu door geldgebrek is hij openbaar, prachtig om te zien. Putu vertelde dat elke balinees een eigen familie temple thuis heeft, ook kleden ze die altijd aan, je ziet ze ook echt overal. Bij het traditionele dorp werd er hard gewerkt want morgenavond om 12 uur werd er een ceremonie bij hun temple gedaan. daarvoor waren ze allemaal rijst pakketjes aan het maken om die dan op te eten. En alles met de hand he. Als laatste gingen we naar de Vulkaan en Lake Batur vieuw from the top. Zag er mooi uit je zag de lava nog op de berg liggen. Ondertussen waren we toch een heel eind in het binnenland, dus zijn we daarna op de terugreis gegaan. Bij elke stopplaats zijn er wel vrouwtjes en mannen die dingen willen verkopen dat vindt ik af en toe best storend, maar goed het hoort erbij Het is hun cultuur.

Het was een prachtig dag